Im Not Nobody, Im Somebody

Chapter 57



Kita ditakdirkan dok dlm satu Latihan Dalam Kumpulan or simply called LDK mase mentor mentee kat Matrix Melaka. Nombor kumpulan kite #41. Name kumpulan mmg susah nk dibuat. So sape tah ckp nk letak name Sum 41. Sebuah band yg agak diminati. Maka melekatlah name tuh. Tp jangke hayat grup nih skejap je sbb budak 2nd intake masuk. Damn you! Terpisahlah Sum 41.

12 December 08, aku dgr citer ko nk kuar matrix. Ko masuk Uitm Lendu. Xde la jauh pon ngan Londang. Dengar je ko nk kuar, terus aku pikir aku nk kasi hadiah persahabatan. Tp aku tau pon bbrp jam sblm malam. Xsempat nk kuar carik hadiah. Maka, aku pilih plan B, buat hadiah sniri.



Dengan ape yg ade kat atas meja, tuh aku gune buat hadiah. Theres a ring, filter papers, a sheet of paper and a box. The most important one, a meaningful essay. The prezen nmpk xkreatif pon. Maklum la xde seni. Bukan, Xcukup mase nk berseni. Ia adalah sebuah kipas yg xberfungsi seperti kipas. Mane datangnye filter paper tuh? Filter paper tuh diimport khas dr Skola La Salle. Ayat lebih mesra lg, aku curik time lab. Budak skolah bukan pandai mane pon. Experimen pon xyh buat, buang mase. Budak malas, cikgu pon same. So bek aku gune filter paper nih dengan cara lain yg lg bermakna. Yg surat blakang tuh, aku dh sepatah haram xingat statement ape yg aku tulis. Tetibe aku rase aku nmpk tulisan aku mcm lawa berbanding ngan tulisan skrg. Lame xpuji diri sniri.

Dh dekat 2 tahun dh makhluk kipas nih hidup, ko still simpan. Sangat terharu kot melihat balik karya sniri dipelihara orang. Mende tuh dh la kertas je, kalo ko simbah ngan air, dh buruk. Kalo diludah ngan api, dh hilang serta merta. Instead, ko bela die walopon dengan cara ko kurung die dlm kotak. Atleast mende nih xrosak. Tp lame kelamaan mende nih mesti jadik kuning. Kertas turas ku decay. Oh tidak. Xpe la, kalo mende nih lupus secara semulajadi, biarkan je la.

Thanks sgt2 kat Ati sebab simpan mende nih ye. Aku terkejut tgk ko tag aku kat gambar nih. Aku igt aku nih org bese yg xde makne kat org len. Ade gak org igt kat aku. Rase terharu sbb ade org appreciate aku xhilang dr smlm lg. Thanks a lot. Bile la aku boley jumpe ko lg. Rindu kat ko. Thanks again. Friend Forever!


---end of chapter---